Populaire series als Miami Ink en LA Ink leiden tot een groei van illegale tattoo-shops die op internet hun diensten aanbieden.
“Hoi wilt u een tattoo bij mij kan dat voor elke budget. Er kan een afspraak op korte termijn worden gemaakt. Ik begin v.a 15 euro en lever goed werk af en ben niet duur. Belangrijk vind ik de hygiene dat staat boven aan. Heeft u interesse of wilt u info bel of mail gerust.“
Het is de tekst onder een foto van een arm met daarop een afgrijselijke tatoeage: een tribal-figuur, met in het midden een hart waarover een sjerp loopt met de tekst ‘papa’.
Rik biedt zijn diensten aan op Marktplaats en werkt – zo zegt hij zelf – ‘volgens de richtlijnen van het GGD.’ Maar een kleine zoektocht op de website veiligtatoeerenenpiercen.nl, een initiatief van onder andere het RIVM, leert dat Rik helemaal geen GGD-vergunning heeft en dus helemaal geen mooie, goedkope tatoeages mag zetten.
Het is slechts één van de vele advertenties die op het internet te vinden zijn. Op sites als Marktplaats wemelt het van de amateurtatoeëerders die hun diensten tegen extreem lage prijzen aanbieden. Meestal gaat het om thuistatoeëerders; particulieren die een tatoeagesetje hebben gekocht en een cursus hebben gevolgd. En dat gaat niet altijd even goed. ‘Heb er destijds 2 laten zetten in me nek en op me arm en GVD wat heb ik een spijt!’ reageert een gedupeerde op Marktplaats bij een advertentie van tattoosonline.nl. ‘Ik heb 2 buiten de lijnen misbaksels van 3 mm en 2 mm strepen moeten laten weglaseren, nadat een echte professionele tatoeëerder er na veel pijn en moeite nog echt iets moois van heb kunnen maken.’
Ook Lorraine heeft een pijnlijke ervaring met een amateur tatoeëerder. Haar vriend liet ooit bij een shop in Enschede twee namen in zijn nek tatoeëren. ‘Maar toen kwam hij thuis en was het dun en lelijk.’ Toen Lorraine en haar vriend de volgende dag terug wilden, was er van de tatoeëerder geen spoor meer te bekennen. Een paar maanden later liet Lorraine net over de grens in Duitsland een oude tatoeage op haar vinger bijwerken. ‘Maar ook dat werd helemaal niets.’
Toen ze thuiskwam vertelde ze het verhaal aan haar vriend en kwamen ze er samen achter dat het dezelfde tatoeëerder was geweest.
Professionele tatoeëerders moeten steeds vaker de brokken opruimen van hun amateurcollega’s. ‘Het gebeurt enorm veel’, zegt Ralph Moelker van het Rotterdamse Tattoo Bob. ‘Mensen komen regelmatig om de boel te laten fixen.’ Volgens Moelker komen er voortdurend tattooshops bij. ‘De laatste tijd is er een enorme run op het vak van tatoeëerder. Vroeger had je er een handje vol, maar de laatste jaren is het echt een gekkenhuis.’
Hans Dijkstra van de Nederlandse Bond van Tatoeëerders bevestigt dat beeld: ‘Door programma’s als LA Ink gaan mensen op zoek naar tattoo-materiaal en noemen zichzelf tatoeëerder.’ Volgens Dijkstra is het aantal hobbyisten ongeveer even groot als het aantal officiële vakmensen. ‘Het is te zot voor woorden! Er is al jaren wetgeving die het illegale circuit zou moeten helpen oprollen, maar het tegendeel is gebeurd: het is explosief gestegen’. Dijkstra schat dat het aantal illegale tatoeëerders in Nederland rond de 3.000 ligt.
Een illegale tatoeage is misschien niet alleen kwalitatief minder dan een professionele, het kan ook nog behoorlijk gevaarlijk zijn. In 2003 kwam een groep van vijftien tieners uit Den Helder in het nieuws omdat zij mogelijk waren besmet met ziektes als hepatitis of hiv nadat zij zich hadden laten tatoeëren bij een amateur die minder dan 10 euro vroeg voor het zetten van de tatoeages.
Heterdaad
Ondertussen onderneemt de nieuwe Voedsel en Warenautoriteit (nVWA) actie tegen de beunhazen, maar dat is niet altijd even makkelijk. ‘We zitten er bovenop’, zegt woordvoerster Frederique Hermie. Illegale tatoeëerders krijgen van de nVWA een boete opgelegd van 500 euro.
Het probleem is volgens Hermie de bewijsvoering. ‘Er moet sprake zijn van heterdaad. Je moet het echt zien.’ Behalve boetes uitdelen probeert de nVWA de beunhazen van sites als Marktplaats te weren. ‘We zijn druk bezig te kijken wie het aanbiedt. Ons hoofddoel is het stoppen van de advertentiepraktijken. Dat is best een research.’
Door: Julien Althuisius